26. MFF Etiuda&Anima: TOP 5 wydarzeń

Etiuda&Anima to w znaczniej mierze festiwal filmów krótkometrażowych - fabularnych i animowanych. Nie oznacza to jednak, że w jego programie nie znalazło się również miejsce dla pełnometrażowych produkcji. Z bogatej oferty krakowskiej imprezy wybieram pięć wartych uwagi tytułów. Może poniższa lista przyda wam się przy tworzeniu swojego festiwalowego rozkładu jazdy? 

AWAY, reż. Gints Zilbalodis, Łotwa 2019, 75’
[terminy pokazów: 21.11, godz. 12:00 / 22.11, godz. 12:00 / 23.11, godz. 13:00 @Małopolski Ogród Sztuki]

Minimalistyczna i hipnotyzująca animacja o chłopcu, lądującym niespodziewanie na tajemniczej wyspie, zamieszkanej tylko przez kilka zwierząt i giganta, który go prześladuje. Laureat jednej z najważniejszych nagród na prestiżowym festiwalu w Annecy, a także dowód na niezwykłą wyobraźnię swojego twórcy - Łotysza Gintsa Zilbalodisa. 

SYMFONIA FABRYKI URSUS, reż. Jaśmina Wójcik, Polska 2018, 60'
[21.11, godz. 17:00 @ASP, plac Jana Matejki 13]

Balansujący na granicy performensu, niezwykły zapis wspomnień pracowników dawnej Fabryki Ursus. Jaśmina Wójcik, artystka wizualna i aktywistka, powraca po latach do zakładu wraz z byłymi pracownikami, aby odtworzyć ich codzienną pracę.  

RUBEN BRANDT, KOLEKCJONER, reż. Milorad Krstić, Węgry 2018, 94’
[22.11, godz. 22:30 @Małopolski Ogród Sztuki]

Pokręcona historia słynnego psychoterapeuty Rubena Brandta, który cierpi z powodu nocnych koszmarów. By im zapobiec, zmuszony jest do ukradzenia 13 arcydzieł malarstwa z renomowanych muzeów i prywatnych kolekcji. Stworzony przez słoweńskiego reżysera i artystę multimedialnego Milorada Krsticia (laureata Srebrnego Niedźwiedzia za krótkometrażowy film My Baby Left Me w 1995 roku!) animowany kryminał odwołujący się do najlepszych tradycji gatunku.

JASKÓŁKI Z KABULU, reż. Zabou Breitman, Francja 2019, 81’
[23.11, godz. 15:30 @Małopolski Ogród Sztuki]

Przepiękna wizualnie adaptacja bestsellerowej powieści algierskiego pisarza Mohammeda Moulessehoula (pseudonim Yasmin Khadr) pokazywana w ramach sekcji Un Certain Regard na tegorocznym Festiwalu Filmowym w Cannes. Akcja filmu rozgrywa się latem 1998 roku w stolicy Afganistanu, wkrótce po dojściu do władzy fundamentalistycznych Talibów. Dwoje młodych ludzi musi odnaleźć się w nowym świecie, w którym nie ma miejsce na wolność, poezję i sztukę. 

CYKL POŻEGNANIA
[Varda: 21.11, godz. 17.45 @Małopolski Ogród Sztuki / Bertolucci: 23.11, godz. 17.30 @Małopolski Ogród Sztuki / 23.11, godz. 19:00 @Małopolski Ogród Sztuki]

Etiuda&Anima zaprasza widzów do wspólnego wspominania wielkich osobowości kina, które zmarły w minionym roku. Na cykl "Pożegnania" składa się najnowszy film Agnes Vardy (Varda według Agnes) oraz dokumenty poświęcone Bernardo Bertolucciemu (Bernardo Bertolucci: To nie koniec podróży) i Franco Zeffirelli'emu (Franco Zeffirelli – Reżyserując z życia). 

To oczywiście tylko wyimek z programu Festiwalu Etiuda&Anima. 

Pełną listę wydarzeń znajdziecie TUTAJ.

"Król" / "The King" - recenzja filmu

Król to film pełen niespodzianek. Powody do zdziwienia znajdą tu zarówno znawcy twórczości Williama Szekspira, na którego sztukach luźno oparta jest ekranowa opowieść, jak i specjaliści od angielskiej historii. Twórcy Króla - reżyser David Michôd i współpracujący z nim przy scenariuszu Joel Edgerton - pozwolili sobie na spore zmiany zarówno w stosunku do dzieł angielskiego wieszcza, jak i prawdziwych losów Zjednoczonego Królestwa. Uwspółcześnili i uzupełnili opowiadaną przez siebie historię młodego króla Henryka V i należy przyznać, że zrobili to niebo lepiej niż np. reżyserka Josie Rourke w niedawnej Marii, królowej Szkotów (2018). 

Kluczową postacią w Królu jest następca tronu Hal, zbuntowany przeciwko swojemu ojcu-tyranowi i pozbawiony ambicji zasiadania na tronie. Młody królewicz od sztywnej atmosfery na dworze woli śmierdzącą przetrawionym alkoholem aurę gospód i knajp, gdzie w towarzystwie jowialnego przyjaciela Johna Falstaffa zapija rodzinne smutki. Beztroska nie trwa jednak wiecznie. Gdy stary władca umiera, a wybrany przez niego następca ginie na polu bitwy, Hal, już jako król Henryk V, musi objąć panowanie nad pogrążoną w społecznych niepokojach Wielką Brytanią. 

Król to w zasadzie mroczna historia o dorastaniu, które staje się udziałem Hala, granego z powodzeniem przez Timothée Chalameta. Gwiazda Tamtych dni, tamtych nocy znakomicie oddaje przemianę młodego władcy, który z otoczonego alkoholową mgiełką efeba ukrytego za bujną czupryną, przemienia się w ostrzyżonego zgodnie z panującą modą, rozczarowanego i zgorzkniałego władcę, który już nigdy nikomu pochopnie nie zaufa. 

Tragiczna przemiana bohatera odbywa się w niezwykle intensywnych okolicznościach, jakie zapewnia legendarna bitwa pod Azincourt, której daleko do szlachetnych i czystych eposów rycerskich. Słynna potyczka przeradza się w Królu w piekielną rzeź, pełną bałaganu i szaleńczej rąbaniny. Godne pieśni akty męstwa zostają tu utopione w morzu błota, a szanse na śmierć z ręki wroga są równe otrzymania omyłkowego uderzenia od przyjaciela, stratowania lub utonięcia w kałuży krwi i podmokłej ziemi. Bitewny chaos znakomicie podkreślają mroczne, wyraziste zdjęcia Adama Arkapawa, któremu udało się w Królu nasycić batalistyczne kadry epickością, a równocześnie wypełnić je pewną zaskakującą świeżością. Niestety, wysmakowane ujęcia jakie funduje widzowi Arkapaw mogą okazać się zbyt monumentalne dla małych ekranów laptopów i telewizorów. Aż chciałoby się zobaczyć je w wielkim formacie! 

Twórcy Króla umiejętnie rozbijają powagę filmu drobnymi elementami komicznymi, do których niewątpliwie należy rola Roberta Pattinsona wcielającego się we francuskiego delfina. Pattinson jest tak kuriozalny i cudaczny, że - zgodnie z resztą z intencją filmu - trudno traktować go poważnie. Jego udawany francuski akcent (o którym raz po raz zapomina) chwilami spycha na dalszy plan wszystkie inne elementy świata przedstawionego i urasta do rangi głównego bohatera. Dobrze wypada też Joel Edgerton jako brodaty Falstaff, hulaka i mitoman, który okazuje się jedynym głosem rozsądku w otoczeniu młodego władcy. 

Król to udana próba przepisania zamierzchłej historii Henryka V na współczesny język, a zarazem solidny przykład filmu historycznego, z którego, jak doskonale wiemy z doświadczenia, nie należy czerpać pełnej wiedzy o przeszłości. Choć film Michôda warto połączyć z pogłębioną lekturą Wikipedii lub podręcznika do historii, to i tak jest on świetnym przykładem sprawnego, przejmującego i niezwykle filmowego opowiadania o czasach dawno minionych.

7/10